ਪਿਛਲੇ ਭਾਗ
ਵਿੱਚ ਅਸੀ ਸੰਗਤ
ਨੂੰ ਇਹ ਸੱਚ
ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼
ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਕੀ
ਹੈ ਅਤੇ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਕੀ ਹੈ ਅਤੇ
ਦੋਹਾਂ ਨਾਲ
ਸਬੰਧ । ਇਸ ਭਾਗ
ਵਿੱਚ ਅਸੀ ਇਕ
ਹੋਰ ਸੱਚ ਪੇਸ਼
ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼
ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ-
ਮਹਾਨ ਕੌਣ ਹੈ, ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਜਾਂ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ, ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ ਦੇ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨ ਉੱਤੇ
ਅਧਾਰਿਤ । ਕ੍ਰਿਪਾ
ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਵੱਲ
ਤਾਜੇ ਅਤੇ
ਖੁੱਲੇ ਮਨ ਨਾਲ
ਵੇਖੋ,
ਕ੍ਰਿਪਾ
ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਵੱਲ
ਤਾਜੇ ਅਤੇ
ਖੁੱਲੇ ਮਨ ਨਾਲ
ਵੇਖੋ,
ਅਸੀਂ
ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਹਾਂ
ਕਿ ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ
ਪੂਰਨ ਅਤੇ ਸ਼ੁੱਧ
ਸੱਚ ਨੂੰ ਸਮਝਣ
ਵਿੱਚ ਮਦਦ
ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ
ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਹਾਂ ਕਿ
ਤੁਸੀ ਇਸ ਤੋਂ
ਫਾਇਦਾ ਵੀ
ਲਵੋਗੇ।
ਰੂਹ ਅਤੇ ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਇਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਦਾ ਸੁਮੇਲ
ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਸਦਾ
ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਇਕ ਰੂਹ ਦਾ
ਸੁਮੇਲ ਇਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ । ਇਹੀ
ਹੈ ਜੋ ਸਾਡੇ ਦਸ
ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਨੇ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਇਹ
ਹੀ ਹੈ ਜੋ
ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀ
ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ
ਸੁਮੇਲਿਤ ਕਰਕੇ
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਨਾਲ
ਹੋਏ ਉਹ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਬਣ ਗਏ । ਪਰ ਇਹ ਇਕ
ਗੁਰੂ ਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਖੰਡ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ
ਆਪਣਾ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਨਾਮ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ
ਤੋ ਲਿਆ, ਫਿਰ ਉਹ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਬਣ ਗਏ । ਫਿਰ ਭਾਈ
ਲਹਿਣਾ ਜੀ ਆਏ
ਜਿਹੜੇ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਨਾਮ ਨਾਲ ਗੁਰੂ
ਨਾਨਕ ਪਾਤਸ਼ਾਹ
ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ, ਅਤੇ
ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਗੁਰੂ
ਰਾਮ ਦਾਸ ਜੀ ਇਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਤਰ੍ਹਾਂ
ਦਸਮ ਗੁਰੂ ਤੱਕ
ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ । ਆਉ
ਇਕ ਪਲ ਲਈ
ਸੋਚੀਏ ਜਿਸਦੇ
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਨੂੰ
ਧਰਤੀ ਤੇ
ਲਿਆਂਦਾ? ਇਹ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਨ
ਜਿਸਨੇ ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਧਰਤੀ
ਤੇ ਲਿਆਂਦਾ ਅਤੇ
ਉਹ ਇਕ ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਸਨ । ਇਸਦਾ ਭਾਵ ਇਹ
ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਗਟਿਉ
ਜੋਤ ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ
ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਾਡੇ
ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਨੂੰ ਧਰਤੀ ਤੇ
ਲਿਆਂਦਾ ।
ਸਾਰਾ ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ- ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬੁਹਮਗਿਆਨੀ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੁਆਰਾ
ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ । ਗੁਰਬਾਣੀ
ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ ਬੁਹਮਗਿਆਨੀ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦਾ
ਰੂਪ ਹਨ । ਉਹ ਅਮੋਲਕ
ਰਤਨ ਦਾ ਜੌਹਰੀ
ਹੈ । ਫਿਰ ਅਕਾਲ
ਪੁਰਖ ਦੇ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਰੂਪ ਨਾਲੋਂ
ਵੱਡਾ ਹੈ ਜਾਂ
ਉਸਦਾ ਗਿਆਨ
ਸਰੂਪ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ?
ਜਦੋਂ ਇਕ ਰੂਹ
ਇਕ ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨ ਬਣ ਜਾਂਦੀ
ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦਾ
ਇਕ ਰੂਪ ਬਣ
ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਦ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਅਤੇ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ
ਅੰਤਰ ਨਹੀਂ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਦ
ਕੌਣ ਵੱਡਾ ਹੈ
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਜਾਂ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ? ਜਦੋਂ
ਇੱਕ ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ
ਆਪ ਗੁਰੂ ਹੈ :
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ
ਕੀ ਸੋਭਾ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨੀ ਬਨੀ ॥
ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨੀ ਸਰਬ ਕਾ
ਧਨੀ ॥੮॥੮॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 272
ਫਿਰ ਵੱਡਾ ਕੌਣ
ਹੈ? ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਜੋ ਕਿ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨੀ ਦੇ ਅੰਦਰ
ਪੂਰਨ ਬਿਰਾਜ਼ਮਾਨ
ਹੈ ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨ
ਭੇਜ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਇਸ
ਲਈ ਕੌਣ ਸਭ ਤੋਂ
ਵੱਡਾ ਹੈ ਗਿਆਨ
ਦਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ
ਜਾਂ ਉਸ ਦਾ
ਸਿਰਜਿਆ ਗਿਆਨ? ਕਬੀਰ
ਜੀ ਵੀ ਇਸੇ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ
ਸੁਆਲ ਕਰਦੇ ਹਨ :
ਬੇਦੁ ਬਡਾ ਕਿ
ਜਹਾਂ ਤੇ ਆਇਆ ॥੨॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 331
ਅਤੇ ਜੁਆਬ ਹੈ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਆਪਣੇ ਲਿਖਤਾਂ
ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਵੱਡਾ ਹੈ ।
ਬੇਦ ਕਤੇਬ
ਸੰਸਾਰ ਹਭਾ ਹੂੰ
ਬਾਹਰਾ ॥
ਨਾਨਕ ਕਾ
ਪਾਤਿਸਾਹੁ
ਦਿਸੈ ਜਾਹਰਾ ॥੪॥੩॥੧੦੫॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 397
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਬੇਅੰਤ ਹੈ ਅਤੇ
ਲਿਖਤਾਂ ਵਿੱਚ
ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਇਸ
ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਇਸ
ਤੋਂ ਵੀ ਪਰੇ । ਅਸੀਂ
ਕਿਉਂ
ਮੂਰਖਤਾਪੂਰਵਕ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ
ਧਾਰਮਿਕ
ਗ੍ਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ
ਸੀਮਿਤ ਕਰ ਰਹੇ
ਹਾਂ । ਉਸਦੀ
ਸਿਰਜਣਾ ਵਿੱਚ
ਕੇਵਲ ਥਾਂ
ਜਿੱਥੇ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਵਾਸ
ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ
ਉਸਦੇ ਸੰਤ ਦਾ
ਹਿਰਦਾ ਹੈ । ਨਾਨਕ
ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਹੁਣ ਵੀ ਉਸਦੇ ਹਿਰਦੇ
ਵਿੱਚ ਹੀ ਵਾਸ
ਕਰਦਾ ਹੈ । ਜੀਵਤ
ਗੁਰੂ ਦਾ ਭਾਵ
ਇਹ ਹੀ ਹੈ ।
ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੂਪ
ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ
ਅਸੀਂ ਪੂਰੇ ਦਿਲ
ਤੋਂ ਸੱਚ ਨੂੰ
ਵੇਖਦੇ ਅਤੇ
ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ
ਹਾਂ ਤਦ ਅਸੀਂ
ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਂਗੇ
ਕਿ ਇੱਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮ
ਗਿਆਨ ਜੋ ਇਸ
ਧਰਤੀ ਤੇ ਜੀਵਤ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਹੈ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦਾ
ਰੂਪ ਹੈ, ਨਿਸਚਿਤ ਰੂਪ
ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਹੈ । ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਦਾ
ਸਿਰਜਣਹਾਰ
ਨਿਸਚਿਤ ਰੂਪ
ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਹੈ । ਦਸ
ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਅੰਦਰ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ
ਜੋਤ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਹੈ । ਇਸ
ਲਈ ਵੀ ਕੋਈ ਹੋਰ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣ
ਸੰਤ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ
ਵੱਡਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਦਾ
ਰਕਸ਼ਕ ਹੈ ।
ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ
ਹੈ ਸਾਨੂੰ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ ਨਾਮ
ਕੌਣ ਦੇ ਸਕਦਾ
ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਆਪ
ਸਾਨੂੰ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ ਨਾਮ
ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ
ਹੈ । ਕੇਵਲ ਇੱਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਸਾਨੂੰ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਨਾਮ ਅਤੇ ਮੁਕਤੀ
ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਕੇਵਲ
ਉਹ ਜਿਸਦੇ ਆਪਣੇ
ਅੰਦਰ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ
ਜੋਤ ਸਥਾਪਿਤ
ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਹ
ਹੀ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ
ਨਾਮ ਨਾਲ ਰੋਸ਼ਨ
ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਸਾਨੂੰ
ਦੱਸਦਾ ਹੈ
ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿਸ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਕਤੀ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨੀ
ਹੈ, ਪਰ
ਕੇਵਲ ਕੱਲਾ
ਸਾਨੂੰ ਮੁਕਤੀ
ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ
ਹੈ । ਇੱਕ ਪ੍ਰਗਟਿਉ
ਜੋਤ ਪੂਰਨ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਕੋਲ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ
ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ
ਅਧਿਆਤਮਿਕ
ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀ
ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਗਤ
ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ
ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ
ਸਕਦਾ ਹੈ । ਇੱਕ
ਪ੍ਰਗਟਿਉ ਜੋਤ
ਬ੍ਰਹਮਗਿਆਨੀ
ਆਪ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ
ਅਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰ
ਹੈ, ਇਸ
ਲਈ ਇਸੇ ਕਰਕੇ
ਇੱਕ ਪ੍ਰਗਟਿਉ
ਜੋਤ ਇਕੱਲੇ ਸ਼ਬਦ
ਗੁਰੂ ਨਾਲੋਂ
ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਅਤੇ
ਜ਼ਿਆਦਾ
ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ
ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵੀ ਨੇ
ਕਿਹਾ ਹੈ – 'ਬੱਚਾ ਇੱਕ
ਆਦਮੀ ਦਾ ਪਿਤਾ
ਹੈ', ਇਸੇ
ਤਰ੍ਹਾਂ
ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਿੱਚ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਅਤੇ
ਉਸ ਦੇ ਭਗਤ
ਵਿਚਲੇ ਪਵਿੱਤਰ
ਸਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ
ਵਿੱਚ ਵਰਨਣ
ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ । ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ
ਪ੍ਰਮੇਸ਼ਵਰ
ਆਪਣੇ ਭਗਤਾਂ
ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ
ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ
ਪਿਤਾ,
ਮਾਤਾ
ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ ।
ਭਗਤ ਜਨੁ ਹਰਿ
ਮਾ ਪਿਉ ਬੇਟਾ ॥
ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ
ਜੀ ਵਾਰ 10
ਇਸਦਾ ਭਾਵ ਹੈ
ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ
ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ
ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦਾ
ਪਿਆਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਅਤੇ ਇੱਕ ਭਗਤ ਕੋਲੋਂ
ਭਗਤ ਦੇ ਪੁੱਤਰ
ਵਰਗੇ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਸਰਵ
ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਭਗਤ
ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ
ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਦੀ
ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦਾ
ਹੈ, ਅਤੇ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਭਗਤ ਦਾ ਪੁੱਤਰ
ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ । ਉਹ
ਆਪਣੇ ਭਗਤ ਨੂੰ
ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ
ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ
ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ
ਡੰਡੋਤ ਕਰਦਾ ਹੈ
।
ਹਮ ਸੰਤਨ ਕੀ
ਰੇਨ ਪਿਆਰੇ ਹਮ
ਸੰਤਨ ਕੀ ਸਰਨਾઽ
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 614
ਸਰਵ ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ
ਆਪਣੇ ਭਗਤਾਂ
ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪਿਆਰ
ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ
ਆਪਣੇ ਭਗਤ ਨੂੰ
ਜਿੰਨੀ ਉਹ ਆਪ
ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਨਾਲੋਂ
ਵੱਧ ਅਧਿਆਤਮਿਕ
ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਧਾਨ
ਕਰਦਾ ਹੈ ।
ਮੇਰੀ ਬਾਂਧੀ
ਭਗਤੁ ਛਡਾਵੈ
ਬਾਂਧੈ ਭਗਤੁ ਨ
ਛੂਟੈ ਮੋਹਿ ॥
ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ
ਗਹਿ ਬਾਂਧੈ ਤਉ
ਫੁਨਿ ਮੋ ਪੈ
ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ
ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਨਿ
ਮੇਰੀ ਜੀਵਨਿ
ਮੇਰੇ ਦਾਸ ॥
ਨਾਮਦੇਵ ਜਾ ਕੇ
ਜੀਅ ਐਸੀ ਤੈਸੋ
ਤਾ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ
ਪ੍ਰਗਾਸ ॥੨॥੩॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 1252
ਸੰਤ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ
ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ
ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾਂ
ਨਾਲੋਂ ਉੱਚਾ
ਅਧਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਗਿਆ ਹੈ । ਸੰਤ ਨੂੰ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੇ
ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਬਦਲਣ
ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ
ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ
ਹੈ ਪਰ ਅਕਾਲ
ਪੁਰਖ ਆਪ ਇੱਕ
ਸੰਤ ਦੇ ਹੁਕਮ
ਨੂੰ ਬਦਲ ਨਹੀਂ
ਸਕਦਾ । ਸੰਤ ਦੋਹਾਂ
ਸਿਰਿਆਂ ਨੂੰ
ਗੰਢਦਾ ਹੈ – ਇੱਕ
ਦਰਗਾਹ ਦਾ ਅਤੇ
ਦੂਸਰਾ ਇਸ
ਸੰਸਾਰ ਦਾ, ਜਦੋਂ
ਉਸ ਆਪਣੀ ਸੰਗਤ
ਵਿੱਚ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਖੇਡ ਨੂੰ ਰਚਾਉਂਦਾ
ਹੈ ।
ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ
ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥
ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ
ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 277
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੇ
ਭਗਤ ਦੇ ਉਸ ਦੇ
ਲਈ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ
ਕਾਬੂ ਪਾ ਲੈਂਦਾ
ਹੈ ਅਤੇ ਭਗਤ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਤੇ ਜਿੱਤ
ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ
ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ
ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਬਣ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਜਿੰਨਾ ਉਹ ਆਪ
ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ
ਹੈ, ਇਸ
ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ
ਜੀਵਤ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ
ਬਣ ਕੇ ਭਗਤ ਜੋ
ਕੁਝ ਉਸ ਕੋਲ ਹੈ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੂੰ
ਦੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ
ਅਤੇ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਉਸਨੂੰ
ਜੋ ਕੁਝ ਉਸ ਕੋਲ
ਹੈ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਦਿੰਦਾ ਹੈ । ਇਹ
ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦੀ
ਖੇਡ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ
ਪਿਆਰ ਦੀ ਖੇਡ
ਵਿੱਚ ਸੰਤ ਇਸ
ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ
ਨਾਲੋਂ ਮਹਾਨ ਬਣ
ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ
ਫਿਰ ਵੀ
ਦਾਸਨਦਾਸ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ।
ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ
ਸਗਲ ਕੀ ਰੀਨਾ ॥
ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ
ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ
ਜੀ 272
ਸੰਤ ਫਿਰ ਵੀ
ਸਾਰੀ ਸਿਰਜਣਾ
ਦੇ ਨੀਚਾਂ ਦਾ
ਨੀਚ ਦਾ ਨੀਚ
ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ
ਸਾਰੇ ਯੁੱਗਾਂ
ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ
ਹੈ ।
ਦਾਸਨਦਾਸ